Tynda

7 april 2010 - Tynda, Rusland

Onderhand ben ik in Tynda en in deze plaats is vrij weinig te zien, maar de zon schijnt wel lekker dus buiten lopen is wel prima. M'n neus is af en toe aan het eind van de dag rood en begint zelfs lichtelijk te vervellen. Bij -7, dus Patrick niet alleen pap heeft de gave om te verbranden op momenten dat je het totaal niet verwacht ;) - it run's in the family. En na al het bekijken van dingen, ben ik ook wel toe aan wat rust.

Voor ik in Tynda was, heb ik een tussenstop gemaakt in Khabarovsk. Waar wel veel te zien was, maar waar ik op maandag was, dus alles (musea) was dicht. Toen ik uit de trein stapte om 8 uur, was de hele wereld wit. Ik reis nu natuurlijk weer naar het noorden en naar het westen, dus voor ik de warmte opzoek, wordt het eerst weer iets kouder. Ik heb door een schitterend besneeuwde wereld gelopen tot tien uur en toen in de bios genoten van Drakona in 3D. Een dreamworks film die ook in het Russisch prima te begrijpen was en erg vermakelijk. Eenmaal weer buiten, was alle sneeuw weg. En het was niet zo dat er daarvoor weinig sneeuw lag, nee hoor. Wel 5 tot 10 cm dikke, verse, witte sneeuw. Maar nu was alles weg en scheen de zon vrij hard. De straten dampten zelfs, zo hard was het aan het dooien. Vandaar dat ik de verdere middag op een bankje bij een kerk heb doorgebracht en een boek heb gelezen, goed ingepakt, maar wel in de zon.

's avonds door naar Tynda, waar ik de volgende avond/nacht aankwam. Ook reis ik nu terug in de tijd, dus als je dan al moe bent, mag je nog niet gaan slapen en moet je nog een uur wakker blijven ;) Terwijl de trein het station binnenreed, vroeg ik aan de Provodnitsa mijn treinkaartje terug. Die moet je hier allemaal bewaren, mocht de politie ernaar vragen, dan kun je aantonen wanneer je waar was. Dus zij houdt een deel en het andere deel geeft ze aan je terug. En ik wist zeker dat ze me niets had teruggegeven, maar zij hield vol dat ze dat wel gedaan had en liet mij ook haar afgescheurde deel zien. Dit zal altijd een onopgelost raadsel blijven. Uiteindelijk heeft ze me haar afgescheurde deel meegegeven en ben ik met een taxi naar het hotel gegaan. Daar aangekomen, merkte ik echter dat ik mijn witte immigratiekaart niet meer in mijn paspoort had zitten. En ook dat is een belangrijk document, dat je nodig hebt om Rusland weer te verlaten. En al is het hier erg leuk, ik wil toch graag verder na 18 april en was niet van plan om in Rusland te blijven... Ik dacht dat het misschien uit mijn paspoort was gevallen, omdat de Provodnitsa het vaak op en neer had meegenomen naar haar coupe om nummers te noteren etc. En omdat de trein 90 minuten op dit station zou blijven staan, kon ik nog makkelijk op en neer met een andere taxi. De mevrouw bij de balie van het hotel sprak Duits (geen Engels) maar vreemd genoeg kon ik haar beter in het Russisch uitleggen wat het probleem was, dan in het Duits, hoewel als ik me nu concentreer ik ook best in het Duits kan converseren, maar toen even niet. En ben ik met Dennis (iedereen heet hier dennis, maar dit was een hulpje van het hotel) op en neer gereden naar het station en was hij tolk (en hoefde ik geen taxi te regelen). Maar de kaart lag er niet en omdat zij onderling met elkaar praatten wat ik heus wel verstond, en de provodnitsa aangaf dat ik ook al m'n kaartje kwijt was en dat ze vast samen ergens lagen, wat volstrekt onmogelijk is, maar weet zij veel hoe geordend ik mijn papieren bewaar (je bent toch iets kwijt, wat niet geordend overkomt en een taalbarriere is dan best lastig), lag het kaartje nergens en zijn we weer terug gegaan naar het hotel. Ik had bedacht dat ik me daar wel zorgen over ga maken als ik in Irkutsk aankom, waar iemand me ophaalt die Engels en Russisch spreekt, maar vanmiddag werd ik gebeld door de plaatselijke reisbureau mevrouw, die Duits sprak en al wist dat ik mijn kaart kwijt was. Hoe weet ik niet, maar ze is er mee bezig en ze gaat het voor me oplossen, dus dat is mooi. Zij was nog in de veronderstellling dat ik al m'n treinkaartjes kwijt was, dus ik heb haar in mijn beste Duits uitgelegd dat dat niet het geval was, alleen mijn witte kaart. Ik ga er nog maar even vanuit dat het allemaal goed komt. Beginnen jullie vast met duimen? ;)

Foto’s

3 Reacties

  1. Lylian:
    7 april 2010
    Goede morgen Anita(bij ons nu 08.30), Deze reis begon als een relaxte....... maar geen witte kaart meer..........................
    Fijn dat die mevrouw het gaat regelen. Ook goed om te lezen dat je zo goed overweg kunt met je talen :)
    Fijne tijd meis en groetjes van ons allemaal(nu om me heen dan he! )
  2. sonia:
    7 april 2010
    Ik duim voor je, komt vast goed als ze zo snel wist dat je wat kwijt was ! lfs Rieke
  3. Tessa:
    7 april 2010
    Hee Aniet, ik weet zeker dat het goed komt! Wel heel bijzonder dat die vrouw dat zomaar wist en jou ging bellen :) En indrukwekkend dat je gewoon in het Russisch overlegt, jij kosmopoliet! Xx